باب الحوائج

دلم خونه_چشام بارونه بازم من به تن دارم _دوباره رخت ماتم من گرفتاره _توهستم یا ابا السلطان(ع) عزاداره _توهستم یا ابا السلطان(ع) چهارده سال_ زندان بود جای تو اقا بستن زنجیر_به دست و پای تو اقا چهار ده سال _ازین زندون به اون زندون بمیرم که_نداره غصه هات پایون غریب آقام غریب آقام بنددوم: چهار ده سال _چه زجرایی کشیدی تو چهار ده سال _چه دشناما شنیدی تو چهار ده سال _اسیر طعنه و آزار چهار ده سال _سیلی خوردی جای افطار چهار ده سال کشیدی سختیا اقا چهار ده سال دیدی رنج ومصیبت ها بمیرم که _کسی نشنیدصدا ها تو شنیدم که_شکستن ساق پا هاتو زبانحال امام کاظم: غریبم من _اسیر این سیاه چالم غریبم من_میره تا آسمون نالم رضا جانم _کجایی هستی بابا رضا جانم_دارم میرم ازین دنیا خلاصم کن _خداوندا ازین زندان خلاصم کن_ازین زندان و زندان بان خلاصم کن_ازین درد و ازین هجرون خلاصم کن _خدا از ظلمای هارون غریب آقام غریب آقام بندچهارم گریزبه کربلا: می سوزونه_ شرار زهر وجودم رو زده آتیش_ تموم تارو پودم رو می سوزم من _ به یاد لبهای سقا یادجدم_ بیاد روز عاشورا میسوزم من _به یاد راس بریده لب تشنه_ که عمه م اونو بوسیده می افتم من_به یاد لحظه ی اخر یاد عمه م _به یاد رگ های حنجر حسین جانم حسین جانم حسین جانم